Με τη μπουκιά στο στόμα

ΜΑΡΙΑ ΒΙΤΣΕΝΤΖΑΚΗ


(Η Βίκυ και η Ξένια κάθονται σ’ ένα τραπέζι στο Yoga Bala. Η Βίκυ έχει μπροστά της ένα τεράστιο πιάτο σαλάτα, που είναι άθικτο. Η Ξένια τρώει από 5 διαφορετικά πιάτα τσιμπώντας πότε από το ένα πιάτο και πότε από το άλλο, πάντα όμως αργά και απολαμβάνοντας την κάθε μπουκιά σαν να ήταν η τελευταία της. Η Βίκυ τη χαζεύει χωρίς να έχει βάλει μπουκιά στο στόμα της).

ΞΕΝΙΑ
Δηλαδή τώρα εσύ όλο το βράδυ με μια σαλάτα θα τη βγάλεις;

ΒΙΚΥ
Εννοείται. Αλλά μη μου το θυμίζεις...

ΞΕΝΙΑ
Πάρε λίγο. Τα κεφτεδάκια δεν παίζονται. Κι αυτό το κοτόπουλο...

ΒΙΚΥ
Είναι πικάντικα, δε σε πειράζουν;

(Η Ξένια γνέφει όχι και τσιμπάει από άλλο πιάτο αυτή τη φορά. Χαμογελάει ηδονικά. Η Βίκυ την παρακολουθεί και κουνάει το κεφάλι της).

ΒΙΚΥ
Επίτηδες το κάνεις, το ξέρω. Μην ανησυχείς, δε ζηλεύω καθόλου. Αν ήξερες τι συντηρητικά έχουν όλα αυτά μέσα, αμφιβάλλω αν θα τα έτρωγες με τόση ευχαρίστηση. Νομίζεις ότι είναι σκευάσματα του σεφ; Έτοιμα τα παίρνουν από το σούπερ μάρκετ. Μην πω για τα κρέατα, τη νόσο των πουλερικών, τις τρελές αγελάδες... Καλά, καλά... Έχεις ακούσει τη θεωρία ότι η φύση εκδικείται;

ΞΕΝΙΑ
Α, ναι, κάτι μου θυμίζει. Αλλά τι ακριβώς γίνεται; Δε θυμάμαι.

ΒΙΚΥ
Πετάγεται απ’ τη κατσαρόλα το κοτόπουλο και ξαμολιέται στους δρόμους. Στην επόμενη σκηνή, οι κότες έχουν στήσει γλέντι και ο βασιλιάς κόκορας ρουφά την Ξενόσουπά του... πριν επιστρέψει για παρτούζα στο κοτέτσι.

(Η Ξένια γελάει).

ΒΙΚΥ
Άντε, τέλειωνε καμιά φορά να πούμε και καμιά κουβέντα. Τσουκου τσούκου, τσουκου τσούκου... Άλλη φορά θα πάμε για ποτό ή για καφέ. Δε γίνεται. Όλο μόνη μου μιλάω.

ΞΕΝΙΑ
Εντάξει, ουφ θα με σκάσεις. Ορίστε, κάνω διάλειμμα.

(Η Βίκυ της βάζει κρασί και γεμίζει και το δικό της ποτήρι. Το πίνει σχεδόν μονορούφι).

ΞΕΝΙΑ
Λέγε, πες τα όλα...όλα, λέγε... βρήκες γκόμενο;

ΒΙΚΥ
Άσ’ τους γκόμενους τώρα και πες μου τα νέα σου. Κάτι έφτασε στα αφτιά μου για μια έκθεση...

ΞΕΝΙΑ
Αχ ναι, Βίκυ μου. Επιτέλους! Η κολλητή σου σύντομα θα κάνει την πρώτη της έκθεση στην Αθήνα. Και μάλιστα αποκλειστικά με δικά της έργα. Το φανταζόσουν ποτέ; Εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω.

ΒΙΚΥ
Άστο καλό! Μπράβο ρε μωρό! Καιρός ήταν. Αργήσανε να σε ανακαλύψουν αλλά τώρα ποιος σε πιάνει... Για να σε βλέπουμε θα πρέπει να ρωτάμε τον ατζέντη σου.

ΞΕΝΙΑ
Ποιος μιλάει; Βρε οχθρέ των συνδικαλιστών, δε ντρέπεσαι; Άρρωστη, εργασιομανή, που σε παίρνω τρεις μήνες τώρα κι ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Αφού σήμερα που είδα την κλήση σου στο κινητό πήρα σβάρνα τους φούρνους να δω μην πλάκωσε κανέναν άνθρωπο...

ΒΙΚΥ
Αφού ξέρεις...

ΞΕΝΙΑ
Ξεράδια ξέρω... Όλο ταξίδια, δουλειές και πίπες κατσαρές. Για τη φίλη σου βρε ούτε ένα λεπτό; Για τη φίλη σου; Ήμουνα και φρεσκο-χωρισμένη. Να κουδουνίζει το γαμο-τηλέφωνο και να μην ξέρω τι να κάνω. Να το σηκώσω ή να μην το σηκώσω; Ποιος θα μου πει εμένα αν θα το σηκώσω, ε;

ΒΙΚΥ
Τελικά το σήκωσες;

ΞΕΝΙΑ
Με πήρε και με σήκωσε! Άφαντη, ε άφαντη! Τα μάζεψα και πήγα στο ξενοδοχείο. Όταν γύρισα, δε χτύπαγε πια.

ΒΙΚΥ
Είδες, μια χαρά.

ΞΕΝΙΑ
Και δυο τρομάρες. Τον έχεις δει καθόλου τελευταία; Έχει γίνει αγνώριστος.

(Η Ξένια την αγριοκοιτάζει και γεμίζει τα ποτήρια κρασί. Πίνουν. Η Ξένια χαμογελά).

ΒΙΚΥ
Ναι, ωραίο κρασί. Λέω να πάρουμε ακόμα ένα.

(Η Βίκυ κάνει νόημα στο γκαρσόν να της φέρει κι άλλο μπουκάλι κρασί).

ΞΕΝΙΑ
Σειρά σου.

ΒΙΚΥ
Τι;

ΞΕΝΙΑ
Λέγε βρε μουγκο-φονιά, φάντασμα της σιωπής, σκιά του Βουβανιώτη! Κατάπιες τη γλώσσα σου; Πες μου τα νέα σου. Ποιος πέθανε;

ΒΙΚΥ
Είσαι με τα καλά σου; Πώς σου ‘ρθε;

ΞΕΝΙΑ
Πρώτον... φοράς μαύρα, κόρακα του Αρείου Πάγου. Δεύτερον έχεις κάτι μούτρα λες και έκανες σεξ με τον Κουασιμόδο χθες βράδυ... και τρίτον δεν έχεις βάλει μπουκιά στο στόμα σου. Φως φανάρι! Αν ήταν κόκκινο δε θα ρώταγα, αλλά για να με καλέσεις εδώ απόψε, μετά από τρίμηνη εξαφάνιση, Τζον Αβλακιώτη, μάλλον πως θες να μου τα ξεράσεις όλα. Λέγε, εσύ τον σκότωσες;

ΒΙΚΥ
Όχι ακόμα... αλλά πολύ πιθανόν να το κάνω σύντομα.

ΞΕΝΙΑ
Ομολόγησε.

ΒΙΚΥ
Εύκολο το ‘χεις;

ΞΕΝΙΑ
Έλα, εγώ θα κάνω το συνήγορο του διαβόλου. (Σηκώνεται όρθια η Ξένια σαν απευθύνεται στους πελάτες του μαγαζιού) Κυρίες και κύριοι γνωστή δικηγόρος των Αθηνών παίρνει θέση στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Ομολόγησε την ενοχή σου...

ΒΙΚΥ
Την ποινή φοβάμαι.

(Το γκαρσόνι φέρνει το μπουκάλι κρασί και τις σερβίρει).

ΞΕΝΙΑ
Ηλεκτρική καρέκλα. Ναι, αυτό αξίζει στην αυτόχειρα!

ΒΙΚΥ
Ξένια, σε παρακαλώ κάθισε. Είναι σοβαρό.

ΞΕΝΙΑ
Όχι, όχι... καλύτερα στην πυρά... ζωντανή! Να απλωθεί παντού η μυρωδιά κρέατος που καίγεται... Ναι, αυτό είναι. Ήταν έγκλημα πάθους; Λέγε!

ΒΙΚΥ
(φωνάζει) Ξένια!

(Η Ξένια κάθεται).

ΒΙΚΥ
Δεν είναι καθόλου αστείο.

ΞΕΝΙΑ
Χμμμ... Να μαντέψω... Παντρεμένος!

ΒΙΚΥ
Όχι.

ΞΕΝΙΑ
Gay! Ε, καλά, μη σκας. Καθόλου σπάνιο. Να τους δοκιμάζεις, σου έχω πει πως. Βάζεις το...

ΒΙΚΥ
Δεν είναι gay!

ΞΕΝΙΑ
Είναι...

ΒΙΚΥ
Άστο... Έχει γκόμενα.

ΞΕΝΙΑ
Αυτό ήταν;

ΒΙΚΥ
Αμάν βρε Ξένια. Όλα τα γελοιοποιείς. Είπαμε, καλό το χιούμορ, αλλά στην προκειμένη... Καταλαβαίνω... είσαι χαρούμενη και με το δίκιο σου. Δε θέλω να στο χαλάσω, όμως...δυσκολεύομαι. Προσπαθώ να σου πω...

ΞΕΝΙΑ
Εντάξει βρε Βίκυ μου σε καταλαβαίνω. Το πέρασα κι εγώ και το ξεπέρασα. Θα το ξεπεράσεις κι εσύ.

ΒΙΚΥ
Με ποιον το πέρασες, με το Πέτρο;

ΞΕΝΙΑ
Ποιο Πέτρο ρε Βίκυ; Ο Θάνος! Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο... κι όμως ο Θάνος με απατούσε.

ΒΙΚΥ
Δεν το πιστεύω. Με ποια;

ΞΕΝΙΑ
Δεν είμαι απόλυτα σίγουρη, αλλά άμα το σκεφτείς... δε θα μπορούσε να είναι άλλη.

ΒΙΚΥ
Εντάξει, δε πάει άλλο.

(Πίνει η Βίκυ άλλο ένα ποτήρι κρασί).

ΒΙΚΥ
Θα το πω. Σ’ αγαπώ Ξένια μου.

ΞΕΝΙΑ
Κι εγώ Βίκυ μου. Μου ‘λειψες.

ΒΙΚΥ
Αν πάψεις από σήμερα να μ’ αγαπάς, θα το καταλάβω. Θα έχεις δίκιο. Χίλια δίκια. Εγώ όμως δε θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπώ. Δε θέλω να σε χάσω απ’ τη ζωή μου.
ΞΕΝΙΑ
Παιδί μου δάγκωσε τη γλώσσα σου. Απαπαααα! Γιατί να με χάσεις; Βίκυ, μήπως είσαι λεσβία; Δεν έχω πρόβλημα με τις λεσβίες, αν και είχα πάντα την απορία... ξέρεις... πώς...

ΒΙΚΥ
Σταμάτα πια. (πετάγεται πάνω) Ούτε λεσβία είμαι ούτε τίποτα άλλο. Ή μάλλον ειμαι ένα μεγάλο τίποτα. Δεν αξίζω να είμαι φίλη σου, δεν αξίζω να έχω φίλους, δεν αξίζω να μ’ αγαπάς.

ΞΕΝΙΑ
Τι ειν’ αυτά που λες; Εσύ είσαι αδελφή μου...

ΒΙΚΥ
Μια πουτάνα είμαι, που ξεπουλήθηκα. Και το αναγνωρίζω. Σε πούλησα Ξένια, το καταλαβαίνεις; Σε πρόδωσα. Πριν όμως με διώξεις θέλω να σου ζητήσω συγνώμη. Μετάνιωσα. Δεν άξιζε, τίποτα δεν άξιζε, κανείς δεν αξίζει να θυσιάσω τη φιλία τόσων ετών για ένα πήδημα... έστω... πολλά πηδήματα.

ΞΕΝΙΑ
Βρε Βίκυ μου, δεν καταλαβαίνω... Μίλα ξεκάθαρα. Πώς με πρόδωσες;

ΒΙΚΥ
Με το Θάνο ρε Ξένια, με το Θάνο!

(Η Βίκυ μένει για λίγο παγωμένη στην καρέκλα της κοιτάζοντας το κενό. Μετά τη Βίκυ. Η Βίκυ περιμένει να δει τι έπεται).

ΞΕΝΙΑ
Θα ήθελα να φύγεις αυτή τη στιγμή από μπροστά μου!

ΒΙΚΥ
Είχατε χωρίσει... λίγο μετά έγινε... Πριν... σου λέω αλήθεια... δεν είχε γίνει ποτέ τίποτα. Στο λέω να ξέρεις...

ΞΕΝΙΑ
Φύγε, όπως είσαι πριν σε πάρει σβάρνα κανένα πιάτο.

(Η Βίκυ σιωπηρή μαζεύει τα πράγματα της και φεύγει. Την ώρα όμως που ετοιμάζεται να βγει έξω...)

ΞΕΝΙΑ
Μισό λεπτό! Έλα ‘δω!

(Η Βίκυ γυρίζει διστακτικά και φοβισμένα στο τραπέζι κρατώντας μία απόσταση ασφαλείας).

ΞΕΝΙΑ
Κάτσε!

(Η Βίκυ κοιτάζει απορημένα).

ΞΕΝΙΑΚάτσε κάτω είπα.

(Η Βίκυ κάθεται).
ΞΕΝΙΑ
Κάτι είπες πριν.

ΒΙΚΥ
Ποιο απ’ όλα;

ΞΕΝΙΑ
Είπες ότι έχει γκόμενα. Αλήθεια ή ψέματα;

ΒΙΚΥ
Αλήθεια.

ΞΕΝΙΑ
Δεν το είπες για να με ψαρέψεις; (η Βίκυ γνέφει όχι). Και ποια είναι αυτή, ε;

ΒΙΚΥ
Δεν ξέρω.

ΞΕΝΙΑ
Χμμμ... Λες να είναι πάλι η ίδια;

ΒΙΚΥ
Ποια ίδια; Τι λες; Την έχασα τη μπάλα;

ΞΕΝΙΑ
Αυτή που με την οποία με απατούσε όταν χωρίσαμε.

ΒΙΚΥ
Αυτή είπαμε... ήμουν εγώ.

ΞΕΝΙΑ
Αυτό το είπες εσύ, γιατί είχες τη μύγα και τα ξέρασες όλα. Εγώ, όμως, άλλη εννοούσα..

ΒΙΚΥ
Θα στα ‘λεγα έτσι κι αλλιώς σήμερα. Γι’ αυτό σε κάλεσα. Πριν μου φάνηκε ότι τα είχες καταλάβει όλα και μπλόφαρες.

ΞΕΝΙΑ
Όχι, υπήρχε όντως μία άλλη που υποψιαζόμουν.

ΒΙΚΥ
Να σε ρωτήσω κάτι; Νόμιζα ότι τον είχες ξεπεράσει το Θάνο. Αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι μετράει ακόμα. Σωστά;

ΞΕΝΙΑ
Σωστά. Είχα κι άλλο νέο να σου πω βλέπεις, αλλά δεν πρόλαβα. Ο Θάνος εδώ και ένα μήνα ξαναγύρισε κι εγώ τον δέχτηκα. Το θέμα είναι ότι εχθές μου έκανε πρόταση γάμου κι ετοιμαζόμουν να του πω ναι. Μετά όμως απ’ όλα αυτά... τι γάμους και μαλακίες...

ΒΙΚΥ
Τι χαζή που είμαι! Για όνομα! Πώς δεν το σκέφτηκα απ’ την αρχή. Ρε συ Ξένια... με απατούσε μαζί σου είναι απλό.

ΞΕΝΙΑ
Λες; Είσαι σίγουρη;

ΒΙΚΥ
Ε ναι ρε συ! Πώς την πατήσαμε έτσι; Το καθίκι!

ΞΕΝΙΑ
Καθίκι; Ναι, καθίκι!

(Εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα ο Θάνος αγκαλιά με μία κοπέλα. Το γκαρσόνι τους οδηγεί στο τραπέζι τους. Η Βίκυ αντιλαμβάνεται την παρουσία του).

BIKY
Κατά φωνή!

ΞΕΝΙΑ
Το κάθαρμα! Τελικά είχα δίκιο. Η κοπέλα απ’ το γυμναστήριο.

ΒΙΚΥ
Βρε, το Μαράκι! Α, το ξέκωλο. Και την είχα συμπαθήσει. Αμ γι’ αυτό με ρώταγε συνέχεια για το Θάνο... τι ώρα σχολούσε και τα λοιπά...

ΞΕΝΙΑ
Στο ίδιο γυμναστήριο πηγαίνατε; Καλά, θα πούμε άλλη ώρα εμείς αυτές τις λεπτομέρειες. Τώρα το μόνο που θέλω να κάνω είναι να σκοτώσω αυτό το κάθαρμα.

(Η Ξένια κατευθύνεται προς το τραπέζι του Θάνου. Πίσω την ακολουθεί η Βίκυ. Αρπάζει ένα πιάτο με σάλτσα από το διπλανό τραπέζι και του το αδειάζει στο κεφάλι. Κάνει το ίδιο και η Βίκυ. Ο Θάνος δεν προλαβαίνει ούτε να αντιδράσει. Η Μαρία κοιτάζει το σκηνικό χωρίς να λέει κουβέντα).

ΞΕΝΙΑ
Πάμε Βίκυ. Δεν αξίζει να τον φτύσουμε. Πάμε αγάπη μου.

(Ξένια και Βίκυ πιάνονται αγκαζέ και φεύγουν από το μαγαζί).

ΜΑΡΙΑ
Δε θα πεις τίποτα; Καλή όρεξη, αν και μάλλον χόρτασες; Καλή χώνεψη μωρό μου. Μη σου πέσει βαρύ τόσο φαγητό...

(Η Μαρία του αδειάζει μία σόδα στο κεφάλι και αποχωρεί κι αυτή με τη σειρά της).

ΘΑΝΟΣ
Γυναίκες!


ΤΕΛΟΣ