ΧΑΣΑΜΕ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΣΤΟ YOGA BALA (της Μαρίας Περρή)

ΠΡΟΣΩΠΑ
Νίκος, άντρας 33 ετών
Μαρία, γυναίκα μόλις 30 ετών
3 Κομπάρσοι:
Σερβιτόρος Α, άντρας γύρω στα 35
Σερβιτόρος Β, άντρας γύρω στα 25
Υπεύθυνος κρατήσεων, άντρας γύρω στα 35


Καλοκαίρι 2008, Αθήνα – 22:00 βράδυ Τετάρτης. Βρισκόμαστε στο πολυτελές bar restaurant «Yoga Bala». Στο μαγαζί μπαίνουν μια γυναίκα, η Μαρία, και στο κατόπι της ένας άντρας, ο Νίκος, που βηματίζει μπροστά, καθώς τους πλησιάζει ένας σερβιτόρος (Α)...

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Καλησπέρα σας.

ΝΙΚΟΣ: Καλησπέρα.

ΜΑΡΙΑ: Καλησπέρα.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Έχετε κάνει κράτηση;

ΝΙΚΟΣ: Ναι. Στο όνομα «Γαλάνης», (Προς Μαρία) ε;...

ΜΑΡΙΑ: Ναι – Ναι.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Μισό λεπτό, παρακαλώ... Περιμένετε.

Ο σερβιτόρος Α απομακρύνεται για λίγο και φαίνεται να συνομιλεί με τον υπεύθυνο κρατήσεων σχετικά με το θέμα. Ο Νίκος κοιτά το ρολόι του... Παρατηρεί τριγύρω το μαγαζί, κι επανέρχεται απελπισμένα με τη διαπίστωση...

ΝΙΚΟΣ: (Προς Μαρία) Αγάπη μου... πού είναι η τηλεόραση;

ΜΑΡΙΑ: Και πού θες να ξέρω;... (Κοιτά τριγύρω το χώρο)

ΝΙΚΟΣ: Δεν πιστεύω να έχουμε πάθει τέτοια νίλα...

ΜΑΡΙΑ: Έλα σταμάτα...

ΝΙΚΟΣ: Δεν θα το αντέξω...

ΜΑΡΙΑ: Σώπα...

ΝΙΚΟΣ: (Παρατηρώντας επίμονα τριγύρω) Ρε συ, δεν υπάρχει οθόνη εδώ μέσα...

ΜΑΡΙΑ: Έλεος, Νίκο...

ΝΙΚΟΣ: (Παρατηρώντας ανήσυχα τριγύρω) Α! Όχι τέτοια!...

ΜΑΡΙΑ: (Προσπαθώντας να φορέσει χαμόγελο για τους τριγύρω) Κόφ ’το, επιτέλους!
Ο σερβιτόρος Α πλησιάζει ξανά τους Νίκο και Μαρία...

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Ελάτε...

Ο σερβιτόρος Α τους δείχνει το δρόμο, μπαίνοντας μπροστά. Ο Νίκος και η Μαρία ακολουθούν το σερβιτόρο. Ο Νίκος πάραυτα τον πλευρίζει...

ΝΙΚΟΣ: (Προς σερβιτόρο Α) Συγγνώμη... Πού είναι η τηλεόραση σας;

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: (Ενώ προχωρούν) Λυπάμαι, κύριε. Δεν έχουμε τηλεόραση.

ΝΙΚΟΣ: Δεν έχετε τηλεόραση;!!!

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: (Φτάνοντας στο τραπέζι) Όχι κύριε. Λυπάμαι... (Στο Νίκο δεν αρέσει καθόλου αυτή η απάντηση... Δεν το περίμενε)

ΝΙΚΟΣ: (Χαμηλόφωνα προς Μαρία - Αυτοσαρκασμός) Χα! Δεν έχουν τηλεόραση!... (Η Μαρία κάνει τα “στραβά μάτια”)

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: (Δείχνοντας το τραπέζι) Ορίστε, παρακαλώ...

Περνάει μπροστά η Μαρία και κάθεται στην εσωτερική θέση. Ο Νίκος κάθεται (στα καρφιά του!) στο εξωτερικό κάθισμα. Ο σερβιτόρος απομακρύνεται...

ΝΙΚΟΣ: Γιατί μου το ’κανες αυτό;

ΜΑΡΙΑ: Τι έκανα πάλι;

ΝΙΚΟΣ: Έκλεισες σε εστιατόριο που δεν έχει τηλεόραση;!

ΜΑΡΙΑ: Και πού να το ξέρω βρε μωρό μου, τώρα...!;

ΝΙΚΟΣ: Μα κάνουνε τέτοιο λάθος τέτοια μέρα, ρε μάνα μου;!

ΜΑΡΙΑ: Αυτό λέω κι εγώ. Γι’ αυτό μην αρχίζεις τα ίδια!...

ΝΙΚΟΣ: ... Να μην δω τον αγώνα;!!!

ΜΑΡΙΑ: Πάλι για μπάλα θα μιλάμε;

ΝΙΚΟΣ: Μα, σήμερα παίζουμε Τσάμπιονς Λιγκ, ρε Μαρία!

ΜΑΡΙΑ: Σήμερα γιορτάζω, Νίκο μου!

ΝΙΚΟΣ: ... Κι έπρεπε να ’ρθουμε σε εστιατόριο που δεν έχει τηλεόραση;!

ΜΑΡΙΑ: Σου λέω δεν το ήξερα!

ΝΙΚΟΣ: Να ρώταγες, ρε συ!

ΜΑΡΙΑ: ... Έλα, ξεκόλλα!...

ΝΙΚΟΣ: (Φουντωμένος) Ρε τι πάθαμε!...
ΜΑΡΙΑ: (Αυστηρά) Μην το συνεχίζεις!

ΝΙΚΟΣ: (Δυσφορεί - Στον κόσμο του) ... Τώρα τι θα κάνω;!

ΜΑΡΙΑ: Χέσε με...

Φτάνει ο σερβιτόρος Α με τους τιμοκαταλόγους (μενού) για τα φαγητά και για τα ποτά.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Παρακαλώ...

Ο σερβιτόρος Α δίνει, ενώ η Μαρία κι ο Νίκος παίρνουν τα μενού τους. Ο σερβιτόρος Α φεύγει...

ΝΙΚΟΣ: Μου λες τι θα κάνω τώρα;

ΜΑΡΙΑ: Όχι άλλο ποδόσφαιρο! Θα φρικάρω!...

ΝΙΚΟΣ: (Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά τριγύρω) ... Πού με ’φερες, ρε συ!;...

ΜΑΡΙΑ: Γαμώ την τύχη μου – γαμώ!

ΝΙΚΟΣ: Τη δικιά μου να λες!...

ΜΑΡΙΑ: (Ειρωνεία) Τι ωραία που περνάμε...

ΝΙΚΟΣ: ... Μου το φύλαγες το αποψινό;!...

ΜΑΡΙΑ: Όρεξη έχεις;! (Ξινίζουν μούρες)

Έρχεται ένας άλλος σερβιτόρος (Β), που σερβίρει τη Μαρία και το Νίκο με φρέσκο, δροσερό νερό. Ο σερβιτόρος Β φεύγει...

ΜΑΡΙΑ: Δεν μπορούμε δηλαδή να βγούμε μια φορά σαν άνθρωποι;

ΝΙΚΟΣ: Πας να βγεις κι από πάνω τώρα;

ΜΑΡΙΑ: Πότε, ρε, κάτσαμε οι δυο μας σαν ζευγάρι...;

ΝΙΚΟΣ: Άρχισες πάλι τα παράπονα!;...

ΜΑΡΙΑ: Να φάμε... Να πιούμε...

ΝΙΚΟΣ: Με δουλεύεις;

ΜΑΡΙΑ: Πότε βγήκαμε τελευταία φορά – θυμάσαι;

ΝΙΚΟΣ: Ώχου...

ΜΑΡΙΑ: Ξινό μου το ’βγαλες και το σινεμά...

ΝΙΚΟΣ: Με τίποτα δεν είσαι ευχαριστημένη!

ΜΑΡΙΑ: (Χαλασμένη) Κάθε φορά το ίδια και τα ίδια!...

ΝΙΚΟΣ: Τι θες να κάνω δηλαδή εδώ που με ’φερες;!

ΜΑΡΙΑ: Τι έχει το μαγαζί, ρε; Μες τη χλίδα είναι... (Δείχνοντας το χώρο) Κοίτα, τριγύρω σου...

ΝΙΚΟΣ: Ναι... χωρίς τηλεόραση...

ΜΑΡΙΑ: Όλοι είναι χαρούμενοι, εκτός από μας!...

ΝΙΚΟΣ: Α, μπα;!

ΜΑΡΙΑ: ...Τρως κάθε μέρα σε τέτοια μέρη εσύ;

ΝΙΚΟΣ: Μια φορά παίζει ο Ολυμπιακός στο Ευρωπαϊκό, κούκλα μου!

ΜΑΡΙΑ: Αθεράπευτος!

ΝΙΚΟΣ: Ε, αφού με ξέρεις!...

ΜΑΡΙΑ: Αμάν, ρε Νίκο, κι εσύ μια φορά...

ΝΙΚΟΣ: Μα, σήμερα βρήκες;!

ΜΑΡΙΑ: (Ειρωνεία) Ναι, συγγνώμη που γεννήθηκα σαν σήμερα!

ΝΙΚΟΣ: Λόγια... Λόγια...

ΜΑΡΙΑ: Ναι, λόγια!...

ΝΙΚΟΣ: Τα πολλά λόγια είναι φτώχια...

Οι Νίκος και Μαρία ανεβάζουν τους τόνους...

ΜΑΡΙΑ: Μπα; ... Τουλάχιστον εγώ μιλάω σ’ αυτή τη σχέση...

ΝΙΚΟΣ: Ναι. Και λες πολλά...

Ένα διπλανό ζευγάρι γυρίζει και τους κοιτά με τρόπο...

ΜΑΡΙΑ: ... Χωρίς εμένα θα ήσουν βουβός κινηματογράφος!

ΝΙΚΟΣ: Θα είχε περισσότερη ησυχία, τότε...

ΜΑΡΙΑ: Ναι... αλλά δεν θα είχε πλάκα!...

ΝΙΚΟΣ: Νομίζεις!...

ΜΑΡΙΑ: Ψοφίμι!

Ο σερβιτόρος Α πλησιάζει διακριτικά το ζευγάρι...

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: (Ξεροβήχει) Γκούχου-γκούχου! Αποφασίσατε τι θα παραγγείλετε;

ΜΑΡΙΑ: (Προς το σερβιτόρο Α) Εεε... όχι ακόμα...

ΝΙΚΟΣ: (Προς το σερβιτόρο Α) Δεν έχουμε αποφασίσει.

Ο σερβιτόρος Α χαμογελά τυπικά κι απομακρύνεται...

ΜΑΡΙΑ: Τι να σου πω, κακομοίρη μου...

ΝΙΚΟΣ: Έτσι όπως με κατάντησες...

ΜΑΡΙΑ: Μην ξεφτιλιστούμε άλλο...

ΝΙΚΟΣ: Ωραία μου την έφερες!...

ΜΑΡΙΑ: Μόνο την πάρτη σου κοιτάς!

ΝΙΚΟΣ: (Ειρωνεία) Ναι, φαίνεται, ε;

ΜΑΡΙΑ: Να το βούλωνες και λίγο!... (Κρύβεται μέσα στο μενού της)

Ο Νίκος καλεί κάποιον από το κινητό του...

ΝΙΚΟΣ: (Μιλώντας στο κινητό) Έλα, ρε μαλάκα... Έλα, πώς πάει;... Όχι, δεν έχει... Έλα, γάμησέ με.

ΜΑΡΙΑ: (Τον διακόπτει - Άγριο βλέμμα) Νίκο! (Σύντομη οπτική επαφή με Νίκο)

ΝΙΚΟΣ: (Μιλώντας στο κινητό) Για πες... Μμμ... Πάλι μαλακίες κάνει;!... Χα! Ναι, αρχίδια!...

ΜΑΡΙΑ: Ε, μα επιτέλους!...

ΝΙΚΟΣ: (Γνέφει συγκαταβατικά προς τη Μαρία συνεχίζοντας να μιλά στο κινητό του) Έλα... Στείλε καμιά φάση, ρε μίρλα... Μη με ξεχάσεις!... Έλα... γεια... Περιμένω... Τσάο. (Τερματίζει την κλήση)

ΜΑΡΙΑ: ... Το Γιώργο πήρες;

ΝΙΚΟΣ: Ε, ποιον άλλο;! (Βάζει το κινητό του δίπλα στο πιάτο του - Μουρμουρίτσα) ... Πρέπει να πάρω κινητό με ραδιόφωνο!

Η Μαρία ρίχνει στο Νίκο ένα έντονο βλέμμα, που της γνέφει «Τι;». Η Μαρία ξινίζει και συνεχίζει να διαβάζει το μενού της. Ο Νίκος της ανταπαντά με κοροϊδευτικό νεύμα... μετά, κοιτά τριγύρω το χώρο, με τη μάταιη ελπίδα μήπως και... ξεφυτρώσει από κάπου κάποια οθόνη τηλεόρασης... αλλά μάταια. Ο Νίκος φυσά και ξεφυσά...

ΜΑΡΙΑ: Έλα δες τι θα πάρεις να φας... Μην έρθει πάλι και μας ξαναρωτήσει...

ΝΙΚΟΣ: (Παίρνοντας το μενού στα χέρια του) Δεν ξέρεις τι θυσία κάνω απόψε...

ΜΑΡΙΑ: Καιρός σου ήτανε!... (Ξαναχάνεται στο μενού της)
Ο Νίκος διαβάζει το μενού του. Ησυχία... Ξαφνικά, ο Νίκος τρώει φλασιά και πετάγεται...

ΝΙΚΟΣ: ... Τώρα, ήταν ανάγκη να είναι κίτρινα αυτά τα κεράκια;

ΜΑΡΙΑ: (Ψιλοχαμένη) Τι;!

ΝΙΚΟΣ: Τα κεριά λέω...

ΜΑΡΙΑ: Ε, τι;

ΝΙΚΟΣ: Είναι κίτρινα...

ΜΑΡΙΑ: Μια χαρά... Τι;

ΝΙΚΟΣ: ... Δεν το ’χω για καλό χρώμα!...

ΜΑΡΙΑ: (Συνειδητοποιώντας) Νίκο: Σύνελθε! Σ’ έχει καβαλήσει μια ομάδα!

ΝΙΚΟΣ: (Περήφανα – Χειρονομώντας) Γαμάμε φέτος! (Κάνει το σταυρό του)

Η Μαρία και ο Νίκος έχουν μια σύντομη, έντονη οπτική επαφή. Η Μαρία γνέφει κοροϊδευτικά, ο Νίκος της ξινίζει μούρη, και τσεκάρει το κινητό του. Ύστερα, βυθίζονται στα μενού τους, διαβάζοντας. Μετά από λίγο...

ΜΑΡΙΑ: ... Αποφάσισες τι θα πάρεις;

ΝΙΚΟΣ: Πολύ μυστήρια ακούγονται αυτά τα φαγητά...

ΜΑΡΙΑ: Τα εξηγεί από κάτω στα Ελληνικά...

ΝΙΚΟΣ: Ναι. Που είναι κι αυτά ακαταλαβίστικα!...

ΜΑΡΙΑ: Τι δεν καταλαβαίνεις;

ΝΙΚΟΣ: (Κοιτώντας το μενού) Την τύφλα μου εδώ μέσα!

ΜΑΡΙΑ: Άρχισες πάλι;!

ΝΙΚΟΣ: Ε, μα φωτισμός είν’ αυτός;!

ΜΑΡΙΑ: Ξέρεις, υπάρχουν και ρομαντικοί άνθρωποι...

ΝΙΚΟΣ: (Ειρωνεία) Τι μου λες!;

ΜΑΡΙΑ: Αντί να με πάρεις αγκαλιά... Να μου χαϊδέψεις το χέρι... τα μαλλιά... Να μου πεις γλυκόλογα...

ΝΙΚΟΣ: Ωχ! Το γνωστό τροπάρι!... (Κοιτά αδιάκοπτα το μενού του)

ΜΑΡΙΑ: Όλα σου φταίνε!...

ΝΙΚΟΣ: Ε, τι θες να σου πω τώρα;...
ΜΑΡΙΑ: Εγώ φταίω που πίστεψα πως θα περνούσαμε καλά μαζί απόψε...

ΝΙΚΟΣ: Μη με τσιγκλάς λοιπόν, να κυλήσει η βραδιά...

ΜΑΡΙΑ: (Φωναχτά) Α, τώρα μου λες και να το βουλώσω;!

Τα διπλανά τραπέζια γυρνούν και κοιτούν το ζευγάρι που καβγαδίζει. Ο Νίκος παρατηρεί τα τριγύρω βλέμματα...

ΝΙΚΟΣ: (Χαμηλόφωνα - Ειρωνεία) Όλο το σύμπαν στο ζητάει, γλυκιά μου!...

ΜΑΡΙΑ: Ωραία γενέθλια!...

Η Μαρία και ο Νίκος κρύβονται πίσω από τα μενού τους, διαβάζοντας. Μετά από λίγο...

ΝΙΚΟΣ: ... Εσύ τι θα πάρεις;

ΜΑΡΙΑ: Μμμ... (Μετροφυλλώντας) ... Λέω να πάρω το Sashlik.

ΝΙΚΟΣ: Ποιο είν’ αυτό;

ΜΑΡΙΑ: Σουβλάκι με ψαρονέφρι και λαχανικά...

ΝΙΚΟΣ: (Ο Νίκος μετροφυλλά το μενού του ψάχνοντας) Πού είναι;...

ΜΑΡΙΑ: Στην προτελευταία σελίδα...

ΝΙΚΟΣ: Πού, ρε;

ΜΑΡΙΑ: Στη μέση.

ΝΙΚΟΣ: Πού;... (Ψάχνει - Η Μαρία του δείχνει, το βρίσκει) Α, ναι – ναι...

ΜΑΡΙΑ: Και θέλω να πάρουμε και μια Yoga... (Ψάχνει και για άλλα ορεκτικά στο μενού)

ΝΙΚΟΣ: Τι είναι αυτό;

ΜΑΡΙΑ: Σαλάτα με πράσινα λαχανικά... κοτόπουλο και μάνγκο.

ΝΙΚΟΣ: Μάνγκο;!... Ταιριάζει το κοτόπουλο με το φρούτο;!

ΜΑΡΙΑ: Μια χαρά ταιριάζει.

ΝΙΚΟΣ: Δεν μας τα λες καλά... (Κοιτά το μενού του)

ΜΑΡΙΑ: (Με τουπέ) Το μάνγκο είναι σαν... σα γλυκό λαχανικό... Πώς να σου πω...;

ΝΙΚΟΣ: (Δεν σηκώνει τα μάτια από το μενού του) Θα μας τρελάνεις απόψε...

ΜΑΡΙΑ: Είναι... (Διακόπτεται)

«Μπιμ-μπιιιιπ» ακούγεται ο ήχος από το κινητό του Νίκου, που έχει μήνυμα...

ΜΑΡΙΑ: Αυτά θ’ αρχίσουμε τώρα;!

ΝΙΚΟΣ: Μισό... (Κοιτά το μήνυμα στο κινητό του)

ΜΑΡΙΑ: Σου μιλάω!

ΝΙΚΟΣ: Κάτσε, ρε συ, μισό λεπτό... (Διαβάζει το μήνυμα – Φωναχτά) Τι;!!!

Θαμώνες από τα διπλανά τραπέζια γυρνούν και κοιτούν με τρόπο...

ΜΑΡΙΑ: Νίκο, μας βλέπουν!...

ΝΙΚΟΣ: (Κοιτώντας στο κινητό του) Τι λες τώρα!... (Κοιτώντας τη Μαρία) Φάγαμε πέναλτι, ρε συ!

ΜΑΡΙΑ: Νίκο προσγειώσου είμαστε σε κόσμο!...

ΝΙΚΟΣ: (Ωρύεται) Δεν είναι δυνατόν!!!

ΜΑΡΙΑ: Ξεφτιλιζόμαστε, μωρό...!

ΝΙΚΟΣ: (Χτυπιέται) Τι ξεφτίλα, Θεέ μου, να μην μπορώ να δω τη φάση!

ΜΑΡΙΑ: (Με στόμφο) Νίκο, να σου θυμίσω...

ΝΙΚΟΣ: (Στον κόσμο του) ... Τι να λέμε τώρα;!...

ΜΑΡΙΑ: (Αυστηρά) Απόψε κλείνω τα 29 και μπαίνω στα 30!

ΝΙΚΟΣ: Ρε συ, μας χώσανε πέναλτι σου λέω. (Φωναχτά) Τρώμε πίπα αυτή τη στιγμή! Καταλαβαίνεις;!

Θαμώνες από τα διπλανά τραπέζια γυρνούν και κοιτούν ενοχλημένοι...

ΜΑΡΙΑ: Ποτέ σου δεν με κατάλαβες για να με καταλάβεις τώρα!

Ο Νίκος σχηματίζει έναν αριθμό στο κινητό του...

ΜΑΡΙΑ: ... Τι κάνεις;!

ΝΙΚΟΣ: (Αποτρέποντάς τη) Έλα...

ΜΑΡΙΑ: Ας το κάτω!

ΝΙΚΟΣ: Χαλάρωσε, λέω...

ΜΑΡΙΑ: Ας το κάτω! (Ο Νίκος την αγνοεί - Φωναχτά) Ας το κάτω, ρε μαλάκα!

Καθώς οι τριγύρω θαμώνες θορυβούνται, γυρνούν και τους κοιτούν...

ΝΙΚΟΣ: (Μιλώντας στο κινητό του) Έλα, σε παίρνω σε δύο. (Τερματίζει την κλήση
- Προς τη Μαρία) Τι καραγκιοζιλίκια είν’ αυτά;!

Ο υπεύθυνος κάνει νόημα στους σερβιτόρους Α & Β να πάνε κοντά...

ΜΑΡΙΑ: Τα δικά μου ή τα δικά σου;!

ΝΙΚΟΣ: Δεν μου λες, έχεις τρελαθεί τελείως;!

ΜΑΡΙΑ: Εμ, βέβαια. Τρελή είμαι! Τι είμαι; ...Για να ’μαι ακόμα μαζί σου...

Εκεί δίπλα φτάνουν και τριγυρνούν αμήχανα οι σερβιτόροι Β & Α...

ΝΙΚΟΣ: Το ’χεις παραχέσει, το ξέρεις;

ΜΑΡΙΑ: Αρκετά σε ανέχτηκα!

ΝΙΚΟΣ: Α, με ανέχεσαι κι από πάνω!;

ΜΑΡΙΑ: Ποτέ σου δεν με έβγαλες έξω με την καρδιά σου, ρε μαλάκα...

ΝΙΚΟΣ: Γιατί, μήπως εσύ καταλαβαίνεις το πάθος μου, ε;!

Οι σερβιτόροι Α & Β κοιτιόνται μεταξύ τους...

ΜΑΡΙΑ: Ποτέ δεν στάθηκες δίπλα μου, στις... όποιες στιγμές μου...

ΝΙΚΟΣ: Μαλακίες...

ΜΑΡΙΑ: Σε κάθε σημαντική επέτειο έκανες αισθητή την απουσία σου!

ΝΙΚΟΣ: Α, μην το γυρίζεις στο μελό τώρα...

Ο Σερβιτόρος Β σιγο-σφυρίζει έναν σκοπό...

ΜΑΡΙΑ: Δεν μ’ αγαπάς... Δεν με υπολογίζεις... Δεν με σκέφτεσαι... Ποτέ!

ΝΙΚΟΣ: Μπλα-μπλα-μπλα... μπλα...

ΜΑΡΙΑ: Ούτε καν με συμπαθείς!

ΝΙΚΟΣ: Χέσε με...

Ο σερβιτόρος Α ξεροβήχει...

ΜΑΡΙΑ: Μόνο να με παραμελείς ξέρεις...

ΝΙΚΟΣ: Εγώ φταίω πάλι!;...

ΜΑΡΙΑ: Είσαι τελείως αδιάφορος απέναντι στη σχέση μας!

ΝΙΚΟΣ: Ρε μάνα μου... Παίζει πέναλτι! ... Μπορείς να το καταλάβεις αυτό;

ΜΑΡΙΑ: Δεν σε νοιάζει ούτε τι σκέφτομαι, ούτε πώς νιώθω...
ΝΙΚΟΣ: (Φωναχτά) Γιατί εσένα σε νοιάζει, ρε, πώς νιώθω εγώ αυτή τη στιγμή;

ΜΑΡΙΑ: ... Σε βαρέθηκα!

ΝΙΚΟΣ: Κι εγώ βαρέθηκα τη μουρμούρα σου!...

ΜΑΡΙΑ: Ντροπή σου!

ΝΙΚΟΣ: Ρε, α παράτα με!... (Αγγίζει το κινητό του)

Ο σερβιτόρος Α κοιτά προς τον υπεύθυνο...

ΜΑΡΙΑ: Χωρίς εμένα θα μαραζώσεις, ρε μαλάκα!

ΝΙΚΟΣ: Σιγά μην πέσω και στα ναρκωτικά!

ΜΑΡΙΑ: Θα πέφτεις στα πόδια σου, ρε, να με παρακαλάς!...

Ο υπεύθυνος γνέφει στο σερβιτόρο Α να πλησιάσει προς το ζευγάρι...

ΝΙΚΟΣ: (Ειρωνεία) Τι ώρα προβάλλεται το ταινιάκι;

ΜΑΡΙΑ: (Έξαλλη) ... Θες να το δεις αυτό το έργο;

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Εεε... Μήπως αποφασίσατε, τελικά;

ΝΙΚΟΣ: (Προς τη Μαρία) Α παράτα με, ρε σου λέω. (Παίρνει το κινητό του)

ΜΑΡΙΑ: (Προς Νίκο τσιριχτά) Αυτό ακριβώς θα κάνω!!! (Παίρνοντας το τσαντάκι της) Παλιάνθρωπε! (Ο σερβιτόρος Α κάνει ένα βήμα πίσω - Η Μαρία σηκώνεται όρθια) ... Και μην τολμήσεις να με ξαναενοχλήσεις! Μην τολμήσεις και με ξαναπάρεις τηλέφωνο! Ποτέ!!! Κομμένοι! (Γυρνά πλάτη και απομακρύνεται προς την έξοδο)

ΝΙΚΟΣ: (Στον αέρα - Προς Μαρία) Κατίνα!

ΜΑΡΙΑ: (Στον αέρα – Προς Νίκο) Χωριάτη!

Ακούγεται το βουητό από τα σχόλια του κόσμου τριγύρω...

Ο Νίκος νευματίζει στο σερβιτόρο Α, ενώ καλεί κάποιον από το κινητό του. Η Μαρία βγαίνει από το μαγαζί. Ο Νίκος σηκώνεται όρθιος και δίνει 20 ευρώ στο σερβιτόρο Α, κουνώντας του το κεφάλι. Ο σερβιτόρος Α δέχεται το φιλοδώρημα....

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Ευχαριστώ. (Με ύφος ανακούφισης) Φεύγετε;

ΝΙΚΟΣ: (Παρμένος – Προς σερβιτόρο Α) Ναι.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Α: Καληνύχτα σας...

ΝΙΚΟΣ: (Μιλώντας στο κινητό του) Έλα μου... (Μιλώντας βιαστικά στον σερβιτόρο Α) Καληνύχτα. (Μιλώντας στο κινητό του) Τι έγινε;... Τι;!!!!

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Β: (Πετάγεται) Καληνύχτα!
Ο Νίκος νευματίζει «γεια» προς τον σερβιτόρο Β, και προχωρά προς την έξοδο, μιλώντας στο κινητό του...

ΝΙΚΟΣ: ... Έγινε τέτοιο θαύμα, ρε φίλε!;... (Βηματίζει ταχύτερα - Χαρούμενος)
Ποιος; Ο Ρονάλντο;... Χα! Το μαλάκα... (Φτάνοντας προς την έξοδο βγάζει τα κλειδιά του αυτοκινήτου του) ... Ποιοι άλλοι είν’ εκεί;... (Νευματίζει «γεια» στον πορτιέρη)
(Μιλώντας στο κινητό του) Τζάμι!...

Ο Νίκος, βγαίνοντας από το μαγαζί, λέει την τελευταία ατάκα του, συνεχίζοντας να μιλά στο κινητό του...

ΝΙΚΟΣ: Βάλε μπύρα - Έρχομαι!


Η πόρτα κλείνει.