Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Βουβαλιές-ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Σε μια γαμήλια δεξίωση ο ΘΥΜΙΟΣ και ΦΟΥΛΑ έχουν ήδη σεβιριστεί μια φορά. Ο ΘΥΜΙΟΣ αφού ξεκουμπώσει το κουμπί πίσω από τη γραβάτα, επιστρέφει ακάθεκτος με το πιάτο γεμάτο ξανά..

ΦΟΥΛΑ
Δεύτερο πιάτο έβαλες? Πάλι τα ίδια? Και μετά να σου τρέχω εγώ με τα χέρια γεμάτα με τα χαρτιά από τις εξετάσεις σου και να κυνηγάω τους γιατρούς στους διαδρόμους...

Και καλά εσένα δεν σε νοιάζεσαι, εμένα που μας κοιτάει η Παπάζογλου... μη γυρίζεις!... (Προτείνει το χέρι της και πιάνει το μανίκι του ΘΥΜΙΟΥ. Ακούγεται ο ήχος από τα βραχιόλια. Σκύβει συνωμοτικά στο αυτί του που μασάει)

Νισάφι πιά! ‘Ολο φάτσα με τους λεγάμενους μας βάζουν στα τραπέζια..Νάτη! Ψυθιρίζει στον άντρα της ότι δεν σε ταίζω και σε έχω με τα γιαουρτάκια και τη ζαχαρίνη στον καφέ μετρημένη και ότι ευκαιρία ζητάς μιας που έρχεσαι λιμασμένος στην πείνα...

Ηθελα νά’ξερα στους γάμους της Μαίρης μας έτσι θα ντερλικώνεις στο τραπέζι? Και εκεί ξέρεις δεν θα μας έχουν στη ροτόντα έξω δεξιά, θα’μαστε στην υψηλή τράπεζα, την επίσημη! (κοιτάει στα αριστερά της)
Ακου να μας πετάξουν δίπλα στις τουαλέτες...! Μωρέ καλά το έλεγα, όχι Κόστα Μπόντα για τη βουβάλα τους που εδέησαν και πάντρεψαν, ούτε κηροπήγιο από το Lidl δεν τους άξιζε αλλά έχε χάρη που δεν τα τυλίγουν στο Lidl και θα φαίνονταν το χειροποίητο το σελλοτέιπ...Ααα, γυφτιές δεν κάνω.
(Τινάζει με οργή την πετσέτα)
Φάε πρώτα το σουβλάκι...Κοτόπουλο είναι...θα κρυώσει και μετά θα πετσιάσει!
Βλέπεις μας έχει άχτι, σαν την ακίδα στο μάτι του ο πεθερούλης, από τον καυγά στο Δήλεσι, θυμάσαι, όταν μας το έπαιζε σοσιαλιστής, τότε που τρώγανε όλοι τους με χρυσές κουτάλες και ήθελε να σε έχωνε στα χρηματιστήρια και στις μπινιές του...

Αλλά μπινιές-καραμπινιές το προικώον της βουβάλας στο κέντρο το έφτιαξε... Και ρετιρέ με θέα Ακρόπολη, δικό του γκαράζ και βεράντα πιάτο... Μμμμ σιγά, ας έκανε τη δεξίωση εκεί αν ήταν τόσο χλιδάτο, όχι στην κοσμική ταβέρνα των Πετραλώνων η «Καλή Καρδιά» που να μη βρίσκεις να παρκάρεις ούτε με το πιστόλι... Τι φοβήθηκε, μήπως της ματιάσουμε τη θέα και φύγει ένα πρωί η Ακρόπολη που θα δει τη βουβάλα άβαφη με το κομπινεζόν?

Μην το φας το ντρέσσιγκ Θύμιο έχει κίμινο και θα σε πιάσουν πάλι τα αέριά σου και μετά θα λέμε πως δε λειτουργεί ο εξεαερισμός στη τουαλέτα! (Τραβάει το πιάτο προς το μέρος της)
Μάσα αργά!
Έχουμε και τη Μαιρούλα μας ανύπαντρη και τι εικόνα δίνεις στον κόσμο? Τουλάχιστον το δικό μας το διαμέρισμα στο Χολαργό βλέπει βουνό, (δείχνει προς την κατεύθυνση του Υμηττού)
...ανοίγουν τα πνευμόνια σου, αλλά αυτοί που μας κοιτάνε το ξέρουν? (Κοιτάει το πιάτο του ΘΥΜΙΟΥ)
Τουλάχιστον το ‘όταν τρώνε δεν μιλάνε’ το ακολουθείς!

1 σχόλιο:

perdikofryda είπε...

Πολύ έξυπνος ο μονόλογος! (Γιατί δεν βάζετε τα ονόματά σας ρε σεις?!) ... Απορώ πώς δεν του'κατσε του καημένου του ανθρώπου!...